Çfarë është një Avatar Digjital? Një avatar artificial është një prezantim digjital i përdoruesit në një mjedis virtual. Përkundër avatarëve tradicional, të cilët mbështeteshin në rregullimin manual, avatari i udhëhequr nga AI evoluon në formë autonome. Ai mëson nga të dhënat, i adoptohet konteksteve të ndryshme duke shprehur kompleksitetin e plotë njerëzorë.

Kjo krijesë posedon personalitet, mund të bisedojë, shpreh emocione dhe madje të mësojë nga ndërveprimi me të tjerët.

A do të jenë këto krijesa në të ardhmen një pasqyrim virtual i qenies tonë, por të pavarur, për të t`u bërë miqtë tanë të pasqyruar virtual?

E gjithë magjia e këtyre modeleve gjenerative është e bazuar në sistemin GAN, apo Generative Adversarial Networks që sjellin tek lindja e këtyre avatarëve. Ato përbëhen nga gjeneratori dhe diskriminatori, të ndërlidhur në një duel kreativ. Gjeneratori krijon avatarë, derisa diskriminatori kritikon autenticitetin e tyre.

StyleGAN është një variant i GAN-it që skalitë fytyra hiperrealiste. Ai mëson nga databazat, duke kapluar nuanca fiziologjike si rrudhat, detajet dhe buzëqeshjet, duke sintetizuar kështu figura komplekse virtuale.

Vepra në fjalë, më shumë se të na ofrojë një zgjidhje kreative, ngreh pyetje dhe dilema të shumta rreth të ardhmes së teknologjisë.

Ku do të jenë implikimet e kësaj teknologjie? Sot, gjithnjë e më shumë kemi influencues virtual, apo AI avatarë të cilët po infiltrojnë mediat sociale si modele në Instagram me miliarda ndjekës (si rasti i Lil Miquela-s). Aktualisht, kompanitë e mëdha rregullisht bashkëpunojnë me këto modele virtuale për kampanja të ndryshme marketingu.

Vepra mes tjerash ngre pyetje se kush do të jetë pronar i këtyre avatarëve? Ne apo krijuesit e tyre? Derisa avatarët do të fitojnë gjithnjë e më shumë autonomi, pyetje të shumta etike dhe legale do të ngritën në të ardhmen virtuale të internetit.

A mund AI avatari jonë të trashëgojë të mirat tona digjitale? Këta avatarë nuk do të mbeten të kufizuar vetëm në ekrane. Me evoluimin e teknologjisë, ata do të shpërndahen nëpër syze AR, hologramë, dhe botën virtuale.

A do të sjell kjo pavdekësinë e njeriut në formë digjitale? Një prezencë e pavdekshme digjitale, apo një AI eho e prezencës tonë fizike.
Derisa ne po skulpturojmë AI avatarët tanë, ne po formësojmë një trashëgimi digjitale.

A do të jenë këto krijesa virtuale, të lindura nga kodi dhe imagjinata, trashëgimtarët tanë të cilët do të bartin esencën tonë në abisin e kozmosit virtual?
Vepra poashtu prek tematikën e të ardhmes së të dhënave biometrike.

Çfarë janë të dhënat biometrike në rend të parë dhe përse janë aq të rëndësishme?

Të dhënat biometrike janë ato që kaplojnë esencën tonë individuale, apo materialin biologjik që na bën unik. Shenjat e gishtërinjve tanë; ADN-ja jonë apo kodi gjenetik që na veçon; paternat retinale, apo shtigjet unike të enëve të gjakut në sytë tanë; paternat e Irisit, apo unazat unike të ngjyrave në bebëzat e syrit tanë; pamja jonë; zëri ynë unik dhe trajtat tona fizike. Të dhënat biometrike përfshijnë madje edhe mënyrën e ecjes tonë, apo mënyrën si nënshkruhemi. Të gjitha këto paterna janë unike për çdo individ në botë.

Kush është pronar i të dhënave biometrike? Individi apo mbledhësi? Si do të ndikojnë të dhënat tona biometrike në trashëgimtarët tanë digjital?
Vepra poashtu ngre pyetje rreth trupores hibride, dhe shumëfishësisë së vdekjes njerëzore. Çfarë do të ndodhë kur këto forma hibride takojnë mortalitetin? A do të tejkalojmë qasjen Karteziane përmes teknologjisë?

Dekarti me filozofinë e tij ndau mendjen nga trupi – qenien e vetë menduar nga ena fizike që e mban. Por të arriturat e hovshme në neuroshkencën kognitive sfidojnë këtë qëndrim. Trupat tanë nuk janë më entitete të izoluara, por ato tani banojnë si në botën e prekshme ashtu dhe në botën gjithnjë e më të zgjeruar virtuale.